قدم اول سوال 9/درمورد توجیه بهانه لغزش های خود پنج مثال زنده بزنید.

توجیه بهانه یا دستاویز نقاطی هستند که هنوز برای لغزش کردن نگه داشته ایم
وجود دستاویز یک بهانه و خودفریبی دلایلی واهی و فکر احمقانه ای هستند تا مصرف کردن و یا عود کردن به مصرف و عمل از روی بیماری اعتیاد در زندگی خود داریم.

توجیه و بهانه = انکار

انکار ریشه اش ترس از رویارویی با واقعیت دردناک است که مطابق میل و توقعات ما نیست ، یک مکانیسم دفاعی است که درواقع فکر میکنم دارم از خودم دفاع میکنم

مثال :

جایگزین کردن

• ماده مصرفی من تریاک یا شیشه بود میتوانم گاهی کدئین مصرف کنم ، اما بعد همین امر منجر به لغزش شد

توجیه بهانه (انکار)

• بخاطر قبولی در امتحانات فقط سه شب مصرف می کنم و بعد دیگه تمام
• اما باعث شد دوباره عود بمصرف ایجاد بشه در من

نپذیرفتن اعتیاد

• من معتاد نیستم ، تفننی مصرف می کنم هروقت خواستم ترک میکنم
• من قابلیت مصرف را از دست ندادم میتوانم گاهی مصرف کنم
• می توانم مصرفم و زندگی ام را کنترل کنم و حق انتخاب دارم

خود فریبی

• من جوان هستم فعلا جا دارم بعد با الکل ترک می کنم.
• مشکل من فقط خماری بود ، الان که جسمم پاک شده دیگه مشکلی ندارم

منیت و غرور

• نیازی بکمک کسی ندارم

رعایت نکردن اصول بهداشتی

• من می توانم با مصرف کننده دوست شوم و یا حضور در مکان مصرفی بطور دائم حضور پیدا کنم

خلأ روحانی

• به خاطر پر کردن تنهایی و از بین بردن ناامیدی بدنبال شهوت ، پرخوری و روابط احساسی رفتن و سرانجام بازهم مصرف مواد

خودمحوری

• احساس توانایی
• همه چیز را دیگه فهمیدم و می دانم میتوانم و بلدم (خود نابودگری)

نکته مهم:
من برای مصرف نواقصم هم کلی توجیه و بهانه و دستاویز داشتم در گذشته و امروز ،

سرزنش دیگران :

همیشه تقصیر خدا و دیگران است و حق دارم تا با رنجش و خشم و … رفتار کنم.

مقایسه:

همیشه مصرفم ، رفتارم و دارایی و نداری ام رو با بقیه مقایسه میکردم و بخاطر ایجاد تفاوت ها شخصیت کاذب می ساختم.

من به عنوان معتاد همیشه از روی هوی نفس افکار و رفتار نادرست و غلطی نشان می دهم .
عدم پذیرش شکست کامل و وجود خلأ درونی و منیت و خودمحوری باعث میشود پس از مدتی باز هم برای ” مصرف مواد مخدر ” یا ” نواقص شخصیتی ” خود توجیه و بهانه بیاورم و یا دستاویز داشته باشم.

مثلا: من مواد نمیزنم ولی سکس و پرخوری و قضاوت کردن انجام می دهم.

پس ما اقرار می کنیم در برابر وسوسه خود عاجزیم بیماری ما همیشه از در انکار میخواهد از حقایق دور بمانیم
پس با روشن بینی و کارکردن قدم ها بینش صحیحی پیدا میکنیم که با اقرار صادقانه اغاز می شود .