وب سایت دوازده قدم آشنایی با دوازده قدم بهبودی
ما دیگر حق انتخاب مواد مخدر را از دست داده ایم.
زمانی که اولین بار مواد مخدر را مصرف کردیم حق انتخاب را از دست دادیم.
- شاید ابتدا زمان مصرف ، مکان ان و نوع ماده مصرفی را میتوانستیم انتخاب کنیم. ولی در ابتدا لذت جویی و نواقص ما حق انتخاب را از ما گرفتند
- زمانی که از نظر جسمی وابسته شدیم بطور کامل حق انتخاب را از دست دادیم
زمانی که بیماری اعتیاد و اجبار به مصرف حکم فرمای زندگی ما شد
از زمانی که مصرف میکردم که زندگی کنم و زندگی میکردم که مصرف کنم
از زمانی که اعتیادم و مصرف مواد مخدر اولویت اول زندگی ام شد و دچار بی هدفی شدم
زمانی که وسوسه فکری من بزندگیم جهت می داد و زندگی من غیر قابل اداره شد .
از زمانی که که ما باین مسئله رو برو شدیم که چه با مصرف و چه بدون ان توانایی زندگی کردن را نداشتم
زمانی که بواسطه مصرف مواد مخدر برخلاف باورها و ارزشهایی که بدان اعتقاد داشتم مجبور بانجام هر کاری شدم.
تصمیم گیری و اختیار تمام جنبه های ان بواسطه مصرف مواد صورت می پذیرفت .
زمانی که قابلیت مصرف را از دست دادم
- وقتی کنترل ، عدم مصرف ، قطع مصرف برایم غیرممکن شد و
- از نظر روحی ، تنها و ناامید
- از نظر احساسی ، ترسو اشفته و غمگین
- و از نظر فکری ، پریشان و درگیر و پر وسوسه
- به طور کلی منزوی و بی انگیزه شدیم و زندگی ما فقط ادای زندگان را درآوردن شد.
در گذشته عدم اگاهی باعث میشد که باز هم بخاطر عدم پذیرفتن شکست کامل و تسلیم نشدن همواره میخواستیم یکبار مصرف را پس از مدتی بهبودی و فکر اینکه اکنون جسم ما پاک شده است تجربه کنیم یا ماده دیگری را جایگزین کنیم ولی امروز با کسب اگاهی از جنبه جسمی و فکری و روحی بیماری ام
اقرار میکنم در برابر هر نوع ماده مخدر عاجزم ، بیماری من تا ابد با من است و من با یکبار مصرف مشکل دارم
بیماری من هرگز به اول بر نمیگردد و پیشرونده است و در صورت لغزش از نقطه بدبختی و اشفتگی که ترک کرده بودیم ، اعتیادمان شروع میگردد
اقرار میکنیم که قابلیت مصرف را تا ابد از دست داده ایم
اقرار این موضوع راهی است تا با روشن بینی به ” پذیرش ” برسم.
