قدم سوم / سوال 39 آیا هیچ بهانه و دستاویزی برای تصمیم گرفتن جهت واگذاری و سپردن اراده و زندگی خود به مراقبت خداوند دارم ؟

جواب
من برای تصمیم گیری مشکلی ندارم ولی در واگذاری مشکل دارم و سخت می توانم چیزی را و یا زندگی و اراده ام را به کسی واگذار کنم ولی در قدم سه ما فقط تصمیم می گیریم و با تمرین و کارکرد قدمهای 4 تا 10 با اصلاح و بهبود رابطه خودم با خودم و با دیگران و درست کردن این رابطه ها می توانم رابطه ام را با نیروی برتر بیشتر کنم تا زندگی و اراده ام را بهتر به او بسپارم..

قدم سوم مثل اورژانس است که به صورت موقت مرا از جنگ با خودم و دیگران دور می کند..!!

جواب۲
زمانی که با مرضم زندگی کنم ،  زمانی که تسلیم نباشم ، زمانی که دست از خودمحوری برندارم و دریچه افکارم بسته باشد و احساس دانایی و توانایی داشته باشم ،نمیتوانم برای سپردن تصمیم بگیرم …

زمانیکه پای لذت و لذت طلبی و عشق وحال درمیان است ، نمیسپارم ، وقتی که همه چیز بروفق مراداست و همه چیز آماده و مهیاست باز هم نمیسپارم ،زمانی هم سپردن راشرطی میکنیم و آن هم بخاطرتوقعاتیست که دارم و منتظرنتیجه دلخواه هستم…

زمانی میسپاریم که راه پس وپیش نداریم کم آورده و مستاصل شده ایم ، جاهایی که درشرایط ناجور گیرمیکنیم ، مانند روابط ناسالم که دارد آبرویمان بخطر میفتد ، میسپاریم ، اما باز هم نتیجه دلخواهمان را میخواهیم…

بزرگترین دست آویز لذت طلبی زیاده خواهی و باورها و اعتقادات گذشته و استفاده از خودمحوری هایمان است..!!

3.9/5 - (34 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *