قدم هشتم فروتنی مان را به مرحله اجرا می گذارد . فروتنی یک حضور است در لحظه زیستن..
صداقت نوظهور مان را برای جستجوی اعمالمان بکار می گیریم تا نقش مسئولانه خود را نسبت به گذشته و امروزم بیاموزم .
هدف ما رهایی از باز گناهانی است که از گذشته تا به امروز بدوش می کشیم قدم هشتم بررسی خرابی های زندگی مان است
در این قدم تصمیم میگیرم تا فهرست انانی که به ایشان صدمه زدیم را با شهامت و صداقت بنویسیم و نتیجه را بخداوند بسپاریم …
در قدم هشتم ، فرایند ارتباط با خودم و دیگران ( دنیا ) ادامه می یابد ، می توانیم در چشمان دنیا بدون ترس و تعرض نگاه کنیم تا گامی بلند بسوی ارامش و ارتباط اگاهانه بر داریم.
قدم هشتم وسعت دید ما نسبت به رفتار و کردارمان را بیتشر می کند .
تمایل پیدا می کنیم از خود مراقبت کنیم این خسارات نتیجه نواقص ماست ، یعنی بی تعادلی ، یعنی فکر بکر یعنی اراده شخصی ، پس وقتی نیاز است تا خواست او را جاری کنیم و این موضوع را بفهمیم که این خسارات اثرات منفی دارد و حائل و حجابی است تا بخداوند نرسیم .
در این قدم یک قلم و کاغذ در جیب خود بگذارم تا چه کسانی را که ازار داده ایم و چه کسانی را که می ازاریم ، بطور روزانه از خود مراقبت کنیم
این تمایل ، این مراقبت امروز تبدیل به ارزش و یک اصل روحانی می شود .
این بیداری روحانی است .
قدم هشتم، قدم تشخیص است،تشخیص صدماتی که باعث شده ایم وهیچ تفاوتی نمی کند که بر اساس خودخواهی، تکبر، ناصداقتی، خشم، بی دقتی، ترس، ویا هر نقص دیگری باشد وحتی مهم نیست که ما قصد صدمه زدن داشتهایم یا خیر، وخواستار جبران خسارت از تمام آنها شدیم، بنابراین دراین مرحله نیازمند تمایل هستیم که برای دستیابی به تمایل در وهله اول بایستی رنجش ها وانکار وتوجیه و بهانه ها شناسایی تا مانعی بر شکل گیری تمایل نشوند، در وهله دوم از مزیت های جبران خسارت آگاهی یابیم که مهمترین مزیت آن رهایی از احساس گناه وخجالت، برقراری واصلاح روابط، کسب آرامش و احساس رهایی و آزادی می باشد،