عدم رعایت اصول بهداشتی و ارتباط با مصرف کننده وماده مصرفی و مکان مصرف
داشتن احساس تفاوت و عدم بر قراری ارتباط با برنامه و انجمن
عدم پذیرش از دست دادن قابلیت مصرف در همان بار اول (وجود هوس و اجبار بمصرف )
غرور و خودخواهی،نپذیرفتن شکست کامل (چون صادقانه ترین مقاصد بجایی نمیرسد)
راهنما نگرفتن و کار نکردن قدم ها و خلأ روحانی
عدم اگاهی از وسوسه فکری و قدرت اجبار
کنترل کردن مصرف کننده و بلافاصله اقرار نکردن
به خاطر درس خواندن ها و روابط جنسی رو به مصرف مواد یا نوشیدن الکل اوردن
دوری از محیط بهبودی
عدم آگاهی از پیشروندگی و مزمن بودن بیماری و اینکه با ترک فیزیکی قضیه تمام نشده
نپذیرفتن وسوسه و جنگیدن با آن
در ادامه …
این سوال نشان می دهد ما هیچ حائل از جلوگیری لغزش نداشتیم،
نداشتن اگاهی کافی از بیماری و علائم ان و نداشتن اگاهی از ناتوانی خودم باعث شد ،
نااگاهی + انکار + وسوسه = اجبار= لغزش
بعد از مصرف اولین بار مواد ، دارو یا الکل نوعی ویار ایجاد شده و تا ابد هست پس با پذیرفتن وسوسه و بازگشت ان انکار را کنار زده و فرصت هست تا با ((حضور در جلسات و مشورت و اقرار و دست در دست دوستان بهبودی پاک بمانم))