جواب
اهداف گذشته ما از تصمیمات مخرب بیماریمان سرچشمه میگرفتند و لذا در این شرایط با فعال شدن اراده شخصی و منفی جز ناهنجاری و آشفتگی برای خودمان و صدمه و آسیب برای دیگران پیامد دیگری در بر نداشت..
اصولاً پیامدهای اهدافمان همیشه بستگی به این دارد که کدام قسمت از وجود ما فعال باشد ، … بیماری ، یا بهبودی ، وقتی اهداف ما بر اساس اراده شخصی و از روی بیماری و خودمحوری فعال باشد طبیعیست که چنین اراده ای انباشته از نیروهای منفی و مخرب و دارای قابلیت های تخریبی و صدمه رسانی میباشد..
اما چنانچه اهدافمان در راستای اراده بهبودی قرار گیرد این اهداف با پیروی از خرد جمعی و برخورداری از سلامت عقل و نفس ، بدیهیست دارای پتانسیل ها و ظرفیت های سازنده و مفید ، هم برای خودمان ، و هم برای دیگران می باشد …
بنابراین ، پیگیری اهدافمان چون بر مبناء اصول های روحانی و بهبودی استوار گشته اند ، لذا ذات این اهداف چون بر اساس خیر میباشند بَری از هر گونه آسیب و صدمه به خود و دیگران می باشد..!!