#قدم دوم سوال 12 /عقیده شما درباره شخصیت کاذب چیست؟ (کاراکتر بیماری که کنترل زندگی شما را بدست می گیرد)

شخصیت کاذب = عدم خویشتن پذیری

همان نقشی است که برای ارضای بیماری اعتیاد بازی می کنم .
بطور کلی بعنوان بیمار ، با نواقص ام زندگی کرده ام
یعنی ” کله خودم ، اراده شخصی و بی تعادلی ”
نپذیرفتن خودم بعنوان یک انسان و احترام نگذاشتن بخودم باعث شد همیشه نقاط ضعف خودم را بیشتر ببینم و در مقایسه با دیگران قرار بگیرم فکر کنم من از دیگران کمترم .
معمولا همیشه خود را با دیگران مقایسه و قضاوت میکنم ، همیشه نقاط ضعف خودم را بواسطه انحراف فکری بزرگ نمایی میکنم و توسعه می بخشم
نمی توانم بپذیرم من هم انسانم و خطا میکنم ، خود آزاری و عدم رضایت از خود در واقع شخصیت کاذب یعنی بواسطه کمبود های اخلاقی و شخصیتی از چهره درونی و شخصیت ام راضی نبودم و این باعث شد ، نقاب یا ماسکی به چهره بزنم که کمبود ها و خلأ هایم را پر کنم و بتوانم «غرور» و «پذیرش اجتماعی و شخصی» خود را بدست بیاورم

پس شروع به الگو گرفتن بطور اکتسابی از دیگران شدم ، این نقاب نوعی خلق شخصیتی بود که می خواستم باشم یعنی ” شخصیت آرمانی ”

اختلاف بین خودِ واقعی و خود آرمانی باعث شد مقایسه ، قضاوت ، خلأ درونی و عدم پذیرش خودم ، خودازاری ، … و به وجود بیاید .

  • از چهره و موهایم راضی نبودم همیشه مانند یک خواننده که مقبول جامعه بود ارایش میکردم
  • در جلسات ماسک روحانی میزنم تا تائید شوم و بدنبال ان احساس رضایت داشته باشم
  • لباس پوشیدن مثل بقیه و تیپ زدن و صحبت کردن با یک لهجه خاص و … با الگو گرفتن از دیگران برای پوشاندن عیوب ئ نواقص خود و انکار از حقیقت واقعی بیماری خود ( خلا روحانی)

فرار از واقعیات دردناک یعنی انکار بیماری اعتیاد خودم ، انکار نواقص و عیوبم باعث میشود تلاش کنم با خلق ماسک و شخصیت جدید ، خلأ ها و عیب های خود را پنهان کنم.

مجبور میشویم دروغ بگوییم و بر خلاف ارزش هایم حرکت کنم. امروز سلامت عقل میگوید که از کمبود هایت ، از انچه تو را می ازارد صحبت کن انها را درون نور بیاور ، گذشته ساختگی ات را رها کن و سعی کن خودت باشی
خود را به موقعیت ها نفروش
امروز تلاش میکنم خود واقعی مان را پیدا کنیم.

  • میل به بالاتر بودن از دیگران
  • عدم باور و اعتماد بخودم و داشته هایم
  • ترس از مسخره شدن ، پذیرفته نشدن ، قضاوت شدن ، تائید نشدن

امروز باید از نقص ها و کمبودها و خلأ هایم صحبت کنم و شناسایی کنم تا بکمک نیرویی برتر راه حل را پیدا کنیم.
پذیرش خودم ابتدا از شناخت بیماری ام شروع میشود و پذیرفتن بی قید و شرط ان سپس با مشورت و درخواست کمک بمرور با خودشناسی عمیقتر ، خودپذیر هم بشویم.

4.2/5 - (18 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *