قدم دوازدهم سوال 1/تفسیر شما از قدم دوازدهم چیست؟ وچه کاربردی در زندگی شما دارد؟

قدم دوازده تمام اطلاعات و تجربیات من و همدردانم و همچنین درکم از قدمها را به صورت مرتب و کانالیزه در اختیار من قرار می دهد تا مهمترین رسالتم در برنامه که همانا رساندن پیام به معتاد در عذاب است را درست انجام بدهم ، البته نباید فراموش کنم که منظور از معتاد در حال عذاب در درجه اول خود من هستم، حتی زمانی هم که مواد مخدر مصرف نمی کنم و از این نظر پاک هستم..

یکی از مشخصات بارز من به عنوان معتاد علاقه نیمه آگاهانه به رکود و غفلت است، من به عنوان معتاد در حال بهبودی باید دائما با ارکان بهبودیم از جمله راهنماو رهجویانم در ارتباط مستمر و دائمباشم..

متاسفانه خواهی نخواهی پس از مدتی که از پاکی می گذرد من تازه کم کم متوجه می شوم اعتیاد چه بلایی به سرم آورده ، به هر طرفم که نگاه می کنم چاله چوله های عمیقی که خودم برای خودم کندم را می بینم و طبق عادت دیرین می خواهم درست کردن گذشته ام را کنترات بردارم، وای از آن روزی که قدمها را درست کار نکرده باشم…

با شروع فشارهای روحی پس از قطع مصرف که ناشی از آگاهی نسبی از شرایط واقعی و رسیدن ترکشهای قبل از قطع مصرف است زوارم در خواهد رفت و لغزش اجتناب ناپذیر خواهد بود..

یکی از مهمترین وظایف قدم دوازده این است که تقریبا مرا در مقابل لغزش واکسینه می کند ، و خدمت کردن راز این مصونیت است..

این اعتقاد در انجمن وجود دارد که من به عنوان معتاد در حال بهبودی می توانم با کارکردن قدم اول و قدم دوازدهم تا آخر عمر پاک بمانم ، اما اگر یازده قدم اول را کار کنم بدون قدم دوازدهم پاکی معنایی ندارد..

هر باری که من پیام بهبودی را به یک همدرد می رسانم حتی اگر تاثیری در او نداشته باشد( البته این به نظر من محال است و اگر پیام عاشقانه باشد بی تردید موثر است) یکبار دیگر من اصولی را که بر اساس آنها پاک مانده ام را مرور کرده ام و در درجه اول به خودم لطف کرده
ام..

قدم دوازده تا اندازه زیادی مشکلاتم را در بخش معنوی بیماریم حل می کند..

من در قدم دوازده با واژه ایثار آشنا می شوم و این هم برای خودم و هم برای اطرافیانم جالب است ، کسی که تا دیروز خودش مصرف کننده بوده حالا دارد مثل پروانه دور همدرد مصرف کننده اش می گردد و حاضر است تا آنجا که ممکن است برای بهبودی همدرد خود فداکاری کند..

من با کار کردن این قدم کم کم گوش دادن درست را هم یاد می گیرم ، اینکه کجا باید حرف بزنم و چه حرفی بزنم …

کم کم سخنرانی و روانشناسی من هم خوب می شود و بیشتر و بهتر می توانم پیام بهبودی را منتقل کنم. صبر و تحملم با گوش کردن به همدردم بالا می رود و به او اجازه می دهم در مورد هر آنچه که ابهام دارد (در مورد برنامه بهبودی)سوال کند … تا برای شروع رهایی آماده شود (زیرا تا زمانی که در ذهنش ابهامی نسبت به برنامه داشته باشد، آمادگی لازم را برای آغاز رهایی از اعتیادهایش ندارد)!

بهترین حالت پیام رسانی در قدمدوازده عملکرد است..

بیاید دست در دست هم با عمل به آنچه در انجمن آموختیم و با در اختیار قرار دادن تجربیاتمان و وقتمان (همانگونه که دیگران در حق ما انجام دادند) همدردان دیگرمان را در قدم گذاشتن در مسیر بهبودی یاری و حمایت کنیم ..!!